Eda bugün babasıyla Optimum alışveriş merkezine  buz pateni yapmaya gitti. Akşam üstü eve döndüklerinde kapıyı acele ile açıp, mutfakta yemek yapma işine koyuldum. Ben yüzüm tezgaha dönük yemek hazırlarken babası ile konuşuyorum. Eda da mutfak ta bir sağa bir sola koşup duruyor. Belli ki bana birşey söylemek için kıvranıyor. Ben de sonunda dayanamayıp hayırdır niye sen başımda dönüp duruyorsun diyorum. Pırıl pırıl gözlerle gözümün içine bakıyor. Meğer kulaklarını fark etmemi istiyormuş:)  Eda küperler!!! diyorum. Çok yalışmış diyerek sarılıyorum. Eda çok mutlu oluyor. Ve prosesi anlatmaya başlıyor. Haftalardır hatta aylardır kafaya koyduğu ama birazda korktuğu için sürekli ertelediği kulak deldirme olayımız  böylece gerçekleşmiş oluyor. Kızıma küperler gerçektende çok yakışmış. Kulağını Özgür Amcasının eczanesindeki abla delmiş. Sprey sayesinde acısız bir proses olmuş. Ne mutlu bize:)